Jak działa DNS?

Zasadniczo procesor nie może zrozumieć normalnych angielskich słów i liter, które wprowadza użytkownik. Wszystkie polecenia są tłumaczone na jedynki i zera, aby komputer mógł je zrozumieć i wykonać. Doszedłeś do tego artykułu, wyszukując go w sieci i klikając tytuł itp. Wszystkie te działania zostały dostarczone do komputera w postaci języka binarnego. W zasadzie w systemie odbywa się wiele tłumaczeń.

DNS, w skrócie, to nazwa jednego z podobnych procesów translacji. System nazw domen konwertuje alfanumeryczną nazwę domeny, taką jak www.iamdumdum.com, na odpowiedni adres IP. Dla przeglądarki internetowej link do strony jest kompletnym bełkotem. Nawiguje za pomocą adresów IP przypisanych do stron internetowych, a nie ich nazw i tytułów. Adresy IP są zwykle bardzo złożone, jak '192.168. 1.1'. Nie będzie Ci łatwo wpisywać taką wartość za każdym razem, gdy chcesz odwiedzić witrynę, prawda? Raczej jest to szkodliwe dla SEO, a przyciąganie ruchu do witryny również byłoby dość trudne. Uratowanie cię od tego problemu to wszystko, o co chodzi w DNS.

Tyle na wstępie. Rzućmy okiem na to coś bardziej szczegółowo i zobaczmy, jak to działa.

Definiowanie DNS: co to jest system nazw domen?

Nie wiem, czy byłeś w latach 90., ale wtedy mieliśmy książkę telefoniczną lub książkę telefoniczną. Możesz je znaleźć w publicznych budkach telefonicznych i użyć ich do wyszukania numerów telefonów osoby, do której chcesz zadzwonić. Ludzie mieli też osobiste, kieszonkowe. Za każdym razem, gdy chcieli zadzwonić do kogoś, szukali nazwiska w książce telefonicznej, a następnie wybierali numer podany obok.

DNS to w zasadzie książka telefoniczna lub książka telefoniczna w Internecie. Kiedy wpiszesz nazwę domeny w przeglądarce, „wyszukuje” ją w systemie nazw domen i znajduje przypisany do niej adres IP. Następnie z tego adresu IP ładowana jest strona internetowa. I nie ma to nic wspólnego z Twoim systemem zarządzania treścią

Cały ten proces tłumaczenia pisemnego i ustnego składa się z kilku elementów i etapów. Przyjrzyjmy się tym:

Części

Komponenty tutaj odnoszą się do serwerów, które odgrywają rolę w realizacji żądania skierowanego do DNS przez użytkownika. Proces pobierania strony internetowej zgodnie z żądaniem lub poleceniem wprowadzonym przez użytkownika (w postaci nazwy domeny) nazywany jest „Rozdzielczością DNS”. Po załadowaniu strony internetowej żądanie DNS jest „rozwiązane”.

Za rozwiązanie DNS odpowiadają cztery główne serwery. Oni są:

• Rekursor

• Serwer główny

• Serwer domen najwyższego poziomu

• Autorytatywny serwer

Rekursor

Jest to pierwszy serwer DNS odpowiedzialny za pobranie strony internetowej zgodnie z instrukcjami podanymi przez użytkownika. Rekursor tak naprawdę nie wykonuje wiele z faktycznego tłumaczenia i konwersji. Po prostu odbiera żądanie od użytkownika i przekazuje je do następnego serwera. To jak dyspozytor policji. Nie wpadają w pułapkę złych ludzi, ale wykonują podstawowe zadanie odbierania połączeń alarmowych i przekazywania informacji odpowiednim funkcjonariuszom.

Serwer główny

To jest punkt, w którym zaczyna się tłumaczenie. Po przesłaniu żądania przez rekursor następną rzeczą jest wskazanie adresu IP, aby można było załadować stronę. Serwer główny, a także TLD i serwer autorytatywny są wykorzystywane do tego procesu lokalizacji.

Na przykład, gdy chcesz wyszukać słowo w słowniku, najpierw je otwierasz. Następnie znajdziesz alfabet, od którego zaczyna się wybrane słowo. Następnie przechodzisz do kolumny zawierającej słowa najbliższe temu, którego znaczenie chcesz poznać. Zasadniczo istnieją trzy kroki, które ostatecznie prowadzą do pożądanego przedmiotu.

Serwer root jest jak pierwszy z tych trzech kroków, czyli najbardziej ogólny.

Serwer root jest w stanie wykonać dwie rzeczy: 1) rozwiązywać zapytania, które wymagają wyników z poziomu root oraz 2) przekazywać żądanie do serwera TLD. Jeśli użytkownik wprowadzi polecenie, które można rozwiązać na poziomie głównym, serwer wykona je samodzielnie. Zazwyczaj jednak nazwy domen wprowadzone przez użytkowników nie znajdują się na poziomie głównym. Znajdują się one głębiej w hierarchii i inne serwery muszą koniecznie wejść do gry.

Spójrz na ten diagram, aby uzyskać lepszy pomysł. „Root” napisany na górze odnosi się do poziomu głównego. Rozszerzenia takie jak „.org” i „.com” odnoszą się do serwera TLD i tak dalej.

Serwer TLD (Domeny Najwyższego Poziomu)

Serwer TLD działa o warstwę głębszą niż serwer główny. Jeśli użyjemy tego samego przykładu słownikowego, który zrobiliśmy powyżej, to ten serwer będzie częścią, w której znajdziesz dokładny alfabet, tj. Drugim krokiem.

Typowe nazwy domen mają na końcu sufiks, np. „.com”, „.org” i „.net” itp. Te rozszerzenia odnoszą się do serwera TLD. Być może zauważyłeś, że jeśli chcesz wejść na „www.iamdumdum.com” i przypadkowo napiszesz „www.iamdumdum.org”, nie otrzymasz żądanej strony internetowej. Ponieważ podczas żądania skontaktowano się z niewłaściwym serwerem TLD, strona nie została wyświetlona.

Autorytatywny serwer

Trzymając się tego samego przykładu, którego użyliśmy wcześniej, autorytatywny serwer ma podobieństwo do dokładnej kolumny w słowniku, w której znajduje się żądane słowo, tj. Ostatni krok. Kiedy nazwa domeny dotrze do serwera TLD, przekazuje ją do autorytatywnego serwera, aby mógł sięgnąć głębiej i uzyskać dokładny wynik. Jeśli ten serwer znajdzie w swoich rekordach adres IP dla wprowadzonej nazwy domeny, strona internetowa pojawi się przed użytkownikiem. Jeśli nie, zamiast tego zostanie wyświetlony błąd, wskazujący, że wprowadzony adres został wprowadzony poprawnie lub strona nie istnieje. Niezgodność DNS jest jedną z głównych przyczyn awarii witryny.

Wniosek

I oto macie, ludzie. Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu wiesz trochę więcej o DNS i jego działaniu.

Podsumowując, system nazw domen służy do konwersji nazwy domeny na adres IP (zrozumiały dla komputera). W ten proces zaangażowanych jest kilka serwerów, które omówiliśmy powyżej.

Następnym razem, gdy ktoś zapyta, w jaki sposób przeglądarka pobiera strony internetowe i witryny dla użytkownika, będziesz miał sporo do powiedzenia.