Rozwiązywanie zagadki wiedzy za pomocą HPC i AI

Opublikowany: 2021-12-15



Superkomputer przebył długą drogę, biorąc pod uwagę jego początki w latach 60. XX wieku. Początkowo wiele superkomputerów koncentrowało się na komputerach typu mainframe, mimo to ich cena i złożoność stanowiły znaczące granice wejścia dla wielu przedsiębiorstw. Myśl o wykorzystaniu wielu bardzo tanich komputerów w społeczności, aby zaprezentować opłacalny rodzaj obliczeń równoległych, doprowadziła instytucje badawcze na ścieżkę klastrów o najwyższej wydajności (HPC) zakładanych z klastrami „Beowulf” w latach 90. .

Klastry Beowulf są w dużej mierze poprzednikami dzisiejszych klastrów HPC. Podstawy architektury Beowulf nadal mają zastosowanie do współczesnych, codziennych wdrożeń HPC, niemniej jednak wiele komputerów stacjonarnych zostało zmienionych za pomocą specjalnie stworzonych platform serwerowych o znacznej gęstości. Sieć znacznie się poprawiła, dzięki InfiniBand o wyższej przepustowości/zmniejszonym opóźnieniu (lub, jako ukłon w stronę przeszłości, coraz bardziej Ethernet) i równoległym systemom plików o wysokiej ogólnej wydajności, takie jak SpectrumScale, Luster i BeeGFS zostały zaprojektowane, aby umożliwić się z obliczeniami. Udoskonalenie doskonałego, często open-source, sprzętu do kontrolowania przetwarzania rozproszonego o najwyższej wydajności spowodowało, że przyjęcie go było znacznie mniej skomplikowane.